Bardzo krótki metraż o depresji.

Nie jestem zwolenniczką smutasowych filmów, ale ten dobrze obrazuje, jak się czuje osoba z depresją. Może ta wiecznie smutna mina aktorki to lekka przesada, bo nam się zdarza uśmiechać, a nawet śmiać na cały głos, cieszyć, bawić, brać garściami i być z innymi ludźmi...jednak to wszystko to tylko małe epizody "lepszych dni".